اثربخشی مداخله آموزشی بر اصلاح سبک زندگی دانش آموزان پسر دارای اضافه وزن دوره متوسطه اول شهرستان تنکابن

Authors

  • اکابری, آرش مرکز تحقیقات اعتیاد و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
  • محمدی زیدی, عیسی دانشکده بهداشت و پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
  • پاکپور حاجی آقا, امیر دانشکده بهداشت و پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
Abstract:

چکیده زمینه و هدف: شیوع چاقی و اضافه وزن در نوجوانان ایرانی وضعیت نگران کننده‌ای دارد. به علت پیامدهای متعدد پزشکی و روانی- اجتماعی چاقی و اضافه وزن در نوجوانان، آموزش و پیشگیری از آنها اهمیت فراوانی دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله آموزشی به منظور اصلاح سبک زندگی مرتبط با اضافه وزن و چاقی در دانش آموزان دوره متوسطه اول شهرستان تنکابن در سال 1391 انجام شد. مواد و روش‌ کار: در یک مطالعه نیمه تجربی و با استفاده از روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای، 120 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه اول به طور مساوی در دو گروه تجربی و کنترل شرکت کردند. مشخصات دموگرافیک، رفتارهای موثر بر اضافه وزن و کارآمدی سبک زندگی مرتبط با وزن با استفاده از پرسشنامه‌های روا و پایا و به روش خودگزارش دهی قبل و 6 ماه بعد از مداخله آموزشی گردآوری شد. مداخله آموزشی شامل 4 جلسه 60 دقیقه‌ای بحث گروهی به همراه نمایش عکس و در قالب گروه‌های 15 نفری و بر پایه نیازسنجی اولیه طراحی و اجرا شد. در نهایت داده‌ها وارد نرم افزار SPSS ویرایش 18 شد و با استفاده از آزمون‌های آماری تی مستقل و زوجی و کای اسکوئرتجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: رفتارهای موثر بر سبک زندگی مرتبط با اضافه وزن و چاقی شامل خوردن در حالت ایستاده، هنگام تماشای تلویزیون، زمان خواب، بین وعده های اصلی، خوردن تنقلات هنگام گرسنگی، سریع غذا خوردن، تماشای تلویزیون هنگام فراغت و بازی با رایانه در اوقات فراغت در گروه تجربی بعد از مداخله آموزشی به طور معناداری بهبود یافتند (05/0>P). همچنین، متغیرهای روانشناختی مرتبط با خودکارآمدی مانند مقابله با فشار اجتماعی (از /3 ± 6/8 به 3/2 ± 04/13)، هیجان‌های مثبت (از 8/2 ± 2/7 به 3/3 ± 7/10) و منفی (از 4/4 ± 6/12 به 1/5 ± 2/16)، ناراحتی‌های جسمی (از 6/2 ± 6/7 به 5/3 ± 3/10) (001/0>P) و دسترسی به مواد غذایی (از 2/5 ± 3/11 به 0/5 ± 6/15) (05/0>P) بعد از مداخله آموزشی در گروه تجربی به طور معناداری بهبود یافتند. نتیجه‌گیری: برنامه آموزشی توانست رفتارها و خودکارآمدی موثر بر سبک زندگی مرتبط با اضافه وزن و چاقی را در دانش آموزان به طور معنادار بهبود دهد. توصیه می‌شود به منظور پیشگیری از پیامدهای ناگوار چاقی، برنامه های آموزشی در مدارس و آموزشگاه‌ها به طور مستمر و منظم اجرا شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر عزت نفس و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع اول متوسطه

هدف پژوهش حاضر، شناسایی اثر کارگاه آموزش مهارت‌های زندگی بر عزت نفس و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع اول متوسطه بود. بدین منظور نمونه­ ای شامل 40 دانش­آموز پسر پایه اول دبیرستان از منطقه 6 شهر تهران به روش نمونه ­گیری تصادفی چندمرحله ­ای انتخاب شدند. گروه نمونه از نظر بهره هوشی و پیشرفت تحصیلی همتا شدند. سپس به ­صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل، هر کدام 20 نفر قرار گرفتند. به گ...

full text

بررسی اثربخشی بازی رایانه‌ای آموزشی تولید شده بر خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه دوم شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی رایانه‌ای آموزشی تولید شده بر خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان پسر پایه اول دوره دوم متوسطه تهران انجام شده است. این مطالعه با توجه به اهداف و فرضیه‌ها از نوع طرح‌های آزمایشی بین گروهی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل است و با توجه به شیوه جمع‌آوری داده‌ها از نوع نیمه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه دوم ...

full text

اثربخشی آموزش خود کنترلی اسلامی بر کیفیت زندگی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان بیرجند

مقدمه  انسان موجودی متفکر است که نه به دلیل حوادثی که برایش اتفاق می‎افتد، بلکه به دلیل نحوه و نوع نگرش نسبت به قضایا، مسایل، مشکلات و حوادثی که با آنها روبرو می‎شود سلامت جسمانی و روانی خود را تحت تأثیر قرار می‌دهد. لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش خودکنترلی اسلامی بر کیفیت زندگی دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهرستان بیرجند بود. روش کار ...

full text

مقایسه خودکارامدی تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر چاق، دارای اضافه وزن و عادی در مقطع متوسطه

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی با نگرش به زندگی در دانش آموزان انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دبیرستانی که در سال 94-93 مشغول به تحصیل بودند که ازاین تعداد، 200 به عنوان نمونه به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مؤلفه های شخصیت نئو و ﻧﮕــﺮش ﺑــﻪ زﻧــﺪﮔﯽ استفاده شد. اطلاعات بدست...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 5  issue 3

pages  631- 642

publication date 2013-12

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023